Wat vinden kinderen het moeilijkste aan een scheiding?

Heen en weer van het ene huis naar het andere huis, dat vinden kinderen vooral in het begin heel vervelend. Iets wat na verloop van tijd went.
Wat niet went is het moeten sjouwen van de spullen van de ene ouder naar de andere ouder. Of als je iets vergeten bent en je moet weer terug naar het andere huis omdat je het op moet halen.

Tip: als je kind vraagt om even mee op en neer te rijden zeg dan niet direct “ nee”. Bedenk dat het kind niet om de situatie heeft gevraagd en dat het moeilijk genoeg is om te onthouden wat je allemaal mee moet nemen. Je zou ook samen een lijstje kunnen maken van spullen die mee moeten zodat je samen verantwoordelijkheid draagt. Eigenlijk veel fijner!

Kinderen HATEN het als ze de boodschapper moeten zijn tussen ouders. Het maakt niet uit waar het overgaat. Ze vinden het vreselijk als de ouders niet samen dingen bespreken maar als ze het kind ertussen zetten.

Tip: hoe vervelend je je ex partner ook vindt, bedenk wel dat jullie samen voor de kinderen hebben gekozen. Fat je het kind niet een volwassen taak kan geven van de communicatie tussen jullie tweeën. Als jullie dit wel doen geef je het kind een verkeerd voorbeeld ( wat moeilijk is laat ik aan een ander over).

Communiceer dus altijd met de andere ouder en als dat niet lukt live, via Whatsapp of via de telefoon. Koop een schrift waar je belangrijke zaken in zet. Je kind(eren) zullen je heel erg dankbaar zijn!

Kinderen vinden het echt heel vervelend als ze persoonlijke bezittingen niet van de ene ouder mee mogen nemen naar de andere ouder. Als je bijvoorbeeld een laptop hebt bij je vader maar niet bij je moeder. En je mag hem niet meenemen, hoe moet je dan je huiswerk maken?

Tip: denk heel goed na voordat je “ nee “ tegen je kind zegt als hij of zij graag iets mee wil nemen naar de andere ouder.

Ben kritisch naar jezelf toe en beantwoord de volgende vragen:

• Waarom vind ik het niet goed dat dit meegaat?
• Wat is mijn zorg?
• Kan ik deze zorg bespreken en erop vertrouwen dat er zorgvuldig mee om wordt gegaan? ( bijvoorbeeld in het voorbeeld laptop, die kan kapot gaan. Kunnen jullie samen afspraak maken dat er een hoes omheen als de laptop vervoerd wordt?)
• Als ik toch NEE zeg doe ik mijn kind dan te kort
• Op welke manier?
• Wil ik dat?

Kinderen ervaren het als heel vervelend als ouders zonder overleg over hun hoofden heen beslissen maken over bijvoorbeeld hun verjaardag. Het liefste vieren kinderen bijzondere dagen met papa en mama erbij.

Tip: lukt het jullie niet ( om vooralsnog) samen verjaardagen of andere feestdagen te vieren. Maak dan afspraken die als de kinderen groot genoeg zijn ook met de kinderen besproken worden. Let op dat de verjaardag van de kinderen niet altijd bij de ene of bij de andere ouder is omdat dat nu eenmaal zo uitkomt in de weekplanning. Vraag aan je kind, waar die het liefste dit jaar zijn verjaardag viert.

De kerstdagen en andere feestdagen kun je om en om verdelen. Maak per jaar een planning voor de vakantie en feestdagen. Zo weet iedereen hoe de agenda eruit ziet. De kinderen weten waar ze zijn op belangrijke dagen en dat geeft rust.

Kinderen vinden het vervelend als stiefouders zich met de kinderen gaan bemoeien. Als er een discussie is met papa of mama en de stiefouder ook zijn of haar mening ventileert. Het is al moeilijk genoeg dat je bij papa en mama in huis andere regels hebt laat staan dat je ook nog met een stiefouder van doen hebt met regels en meningen.

Tip: spreek met je nieuwe partner af dat hij de rol als vriend vervult en niet de rol als opvoeder. Je kunt als vriend tegen een kind zeggen “ ik zou je schoenen even opruimen want als papa dadelijk thuis komt dan vind hij dat vast niet leuk.”
Dat is anders dan wanneer je zegt “ ruim die schoenen eens op ik irriteer me er aan dat je ze laat slingeren”.

Spreek af dat de biologische ouder de opvoeding doet en de stiefouder de hulp ouder is. Als de hulpouder gevraagd wordt dan komt deze in actie en niet eerder.

Ook is het helpend om af te spreken dat de stiefouder irritatie niet tegen het kind ventileert maar tegen de biologische ouder. Op deze manier hou je alle lijnen zuiver en ontstaat er het minste gedoe.

Kinderen vinden het vervelend dat er bij papa en mama in huis verschillende regels zijn waaraan zij zich moeten houden. Maar deze kunnen ze ook vergeten. Mag je bij papa wel altijd zoet op de boterham?  Bij mama moet je eerst een boterham hartig hebben gegeten. Zo zijn er nog heel veel voorbeelden te noemen.

Tip: luister eens naar je kind welke andere regels de andere ouder heeft. Moet je je houden aan je eigen regels of kun je het je kind ook wat makkelijker maken om dingen los te laten.

Sommige regels horen natuurlijk bij een huis en daar kan ook geen compromis over gesloten worden. Maar vaak zijn er ook veel regels die best over boord kunnen. Fijn voor het kind want die heeft niet steeds het gevoel op de tenen  te hoeven lopen en alle regels moet onthouden.

Kinderen vinden het bijzonder moeilijk om een andere ouder te missen. Dit is ook iets wat nooit echt went wat de omgangsregeling ook is. Net zoals ouders hun kinderen missen.

Tip: Wellicht kun je afpreken dat ze altijd de andere ouder mogen contacten. Wat ook kan helpen is als er een foto van de andere ouder in de slaapkamer van het kind staat. Zo blijft de andere ouder toch aanwezig.

Dit komt hier als laatste punt aanbod maar deze staat veruit op nummer 1 voor kinderen. Niks is zo erg als de ene ouders slecht praat over de andere ouder of gemene grapjes maakt. Het kind zijn DNA is voor de helft van mama en voor de helft van papa. Als je gemeen praat over de andere ouder praat je impliciet ook slecht over je kind. Kinderen zijn loyaal naar jullie als ouders en willen niet kiezen.

Tip: PRAAT NOOIT slecht over de andere ouder in het bij zijn van je kind. Probeer sarcastische grapjes achterwege te laten. Hoe moeilijk de relatie ook is met de andere ouder, praat nooit slecht over die ander.

Als je toch behoefte hebt om te praten, praat dan eens met een coach, of met een psycholoog of met je vriendinnen of buurvrouw. Geef aan dat je behoefte hebt om je frustratie te uiten. Dat je geen oplossing zoekt maar wel een luistert oor omdat je de situatie als heel onprettig ervaart.